11 διασκεδαστικές δραστηριότητες στη θάλασσα – ενίσχυση δεξιοτήτων

Το θαλάσσιο περιβάλλον είναι μια πλούσια πηγή ερεθισμάτων, όπου με λίγη φαντασία, το παιδί μπορεί να ασχοληθεί με δραστηριότητες που εκτός από την ευχαρίστηση που θα λαμβάνει, θα εξασκεί παράλληλα τις δεξιότητες του.

Πάμε να δούμε μερικές από αυτές!

1. Νερομπογιές, πινέλα και οι πέτρες μπορούν να γίνουν ο καμβάς όπου το παιδί σας μπορεί να ζωγραφίσει ό,τι του αρέσει.
2. Με το δάκτυλο ή με ένα ξυλάκι μπορεί να σχεδιάσει πάνω στην αμμουδιά το όνομα του, γράμματα, σχήματα ή ζωγραφιές.
3. Πάσες με ένα θαλάσσιο τόπι.
4. Ρακέτες! Πλαστικές, ξύλινες ή με βέλκρο.
5. Σκάψιμο λάκκων με τα πόδια. Ποιος μπορεί να σκάψει πιο γρήγορα; Ένας διαγωνισμός για γερές αντοχές! 
6. Ψηφιδωτά σχέδια από μικρά βότσαλα! Πείτε στο παιδάκι σας να γεμίσει το κουβαδάκι του με μικρές πετρούλες και στη συνέχεια να φτιάξει με αυτές ένα σχέδιο ή το όνομα του.
   
7. Οργανώστε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού για το παιδάκι σας και την παρέα του! Κρύψτε το έπαθλο, σχεδιάστε έναν χάρτη και μέσα από γρίφους και δοκιμασίες οδηγήστε το σε αυτό.
8. Κολύμπι στη θάλασσα, μακροβούτια, διαγωνισμός ταχύτητας μέσα στο νερό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο διασκεδαστικό!
9. Σκάψιμο στην αμμουδιά για εύρεση κοχυλιών! Τα κοχύλια μποροὐν να χρησιμοποιηθούν και ώς ψηφίδες ώστε να σχεδιάσει κάτι (βλ. παραπάνω).
10. Μη ξεχνάμε το κλασικό και αγαπημένο παιχνίδι με τα κουβαδάκια. Μικρός κτίστης έτοιμος να φτιάξει παλάτια πάνω στην άμμο. 
11. Τα κουβαδάκια και τα φτυαράκια παίρνουν τη θέση των μαγειρικών σκευών και η άμμος, τα βότσαλα και τα φύκια γίνονται τα υλικά για να βγάλει από μέσα του έναν μάστερ σεφ! Καλές δημιουργίες λοιπόν…

Άρθρο της Μαρίασ Κυριαζή, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια S.I. 

που δημοσιευτηκε στην σελίδα Eidikos Paidagogos

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τη συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού μας

Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη; Πώς διαφοροποιούνται τα συναισθήματα από τη βρεφική ως τη νηπιακή ηλικία; Γιατί είναι σημαντική η ανάπτυξή της; Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς στην προαγωγή της;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ;
Η συναισθηματική νοημοσύνη σύμφωνα με τον Goleman (1990) είναι: «Η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τα δικά του συναισθήματα, να τα κατανοεί και να τα ελέγχει. Είναι επίσης η ικανότητα να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του και να μπορεί να χειρίζεται αποτελεσματικά τόσο τα δικά του συναισθήματά του όσο και τις διαπροσωπικές του σχέσεις».
Ένα παράδειγμα: «Δείχνεις απογοητευμένος που δε σε παίζουν τα άλλα παιδιά. Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο να τα πλησιάσεις, αλλά έλα να σκεφτούμε μαζί ιδέες που θα σε βοηθήσουν». Με αυτόν τον τρόπο ο γονιός αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού, το βοηθάει να τα προσδιορίσει και του προτείνει έναν τρόπο για να τα διαχειριστεί. Όταν ένα παιδί είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε οι γύρω του μπορούν να το κατανοήσουν, να ανταποκριθούν σε αυτά που νιώθει και να το βοηθήσουν.

ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΕΦΙΚΗ ΕΩΣ ΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

• Μετά τον 6ο μήνα τα συναισθήματα είναι διαφοροποιημένα και αποτυπώνονται με κλασικές εκφράσεις στο πρόσωπο.
• Προς το τέλος του 1ου έτους τα βρέφη είναι σε θέση να διακρίνουν πότε μία κατάσταση είναι καινούρια ή αν κάποιο ξένο πρόσωπο αποτελεί απειλή για τα ίδια και εκφράζουν έκπληξη ή δυσφορία αντίστοιχα.

ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

• Στα μέσα του 2ου έτους τα νήπια αρχίζουν να κατανοούν τους κοινωνικούς κανόνες.
• Ελέγχουν σε πρώτο στάδιο τη συμπεριφορά τους.
• Εκφράζουν ενσυναίσθηση για πρώτη φορά (ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων).
• Στο 4ο έτος αρχίζουν να κατανοούν τα συναισθήματα και τις αιτίες τους.
• Στο τέλος του 5ου έτους περιγράφουν συναισθηματικές καταστάσεις όπως φοβισμένος, θυμωμένος, λυπημένος, χαρούμενος.
• 
  

ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

• Όταν αγνοούνται τα συναισθήματα των παιδιών από τους ενήλικες.
• Όταν απαγορεύεται στην οικογένεια η έκφραση των δυσάρεστων συναισθημάτων (π.χ. φόβος, θυμός ή απογοήτευση).
• Συνέπεια: Τα έντονα συναισθήματα που εσωτερικεύονται και δεν εκφράζονται «φουσκώνουν» σαν ένα μπαλόνι που κάποια στιγμή θα «σκάσει» με απρόβλεπτες συνέπειες στην ψυχική υγεία του ατόμου.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

• Τα παιδιά με χαμηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επικοινωνία και στην επαφή με τους συνομηλίκους τους.
• Αντίθετα, τα παιδιά με καλά αναπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη είναι πιο κοινωνικά και πιο αρεστά στις παρέες τους, έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και καλύτερες σχολικές επιδόσεις.
• Ένα έξυπνο συναισθηματικά παιδί αναπτύσσει εμπιστοσύνη προς τον εαυτό του, έχει θετική αυτο-εικόνα, είναι ανοιχτό στο να εξερευνήσει καινούρια πράγματα και να δοκιμάσει διαφορετικές εμπειρίες.
• Ως ενήλικας συνήθως διακρίνεται από σταθερότητα στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ

• Να εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία που προκύπτει και να δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να εκφράζει αυτό που νιώθει και να το κατονομάζει ως συναίσθημα. Να δίνουν όνομα στα συναισθήματα του παιδιού τους.
• Βοηθητική είναι και η εκμάθηση τεχνικών επίλυσης προβλημάτων, για παράδειγμα: «Τι μπορώ να κάνω για αυτό που μου συμβαίνει; Ποιες είναι οι πιθανές λύσεις;». Με τον τρόπο αυτό ενισχύουν την αυτενέργεια των παιδιών τους και τονώνουν την αυτοπεποίθησή τους.
• Να μιλούν καθησυχαστικά στο παιδί. Να το βοηθούν να κατονομάσει το συναίσθημα που νιώθει και να θέτουν όρια ως προς την έκφραση του συναισθήματος (π.χ. εξηγούν στο παιδί ότι το να σπάσει όλα του τα παιχνίδια δεν αποτελεί λύση στο θυμό του. Το να συζητήσει, όμως, μαζί τους γιατί είναι θυμωμένο μπορεί να το βοηθήσει να νιώσει καλύτερα).
• Βλέπουν τα αρνητικά συναισθήματα των παιδιών τους ως μία ευκαιρία για επικοινωνία και τρυφερότητα. Αφιερώνουν, λοιπόν, χρόνο σε ένα λυπημένο, θυμωμένο ή φοβισμένο παιδί για να αναγνωρίσει και να λεκτικοποιήσει τα συναισθήματά του. Με τον ίδιο τρόπο αντιδρούν σε κάθε συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.
• Να πιστέψουν στις ικανότητες, στα ταλέντα και στη μοναδικότητα του παιδιού τους και να του εμφυτεύσουν πίστη στον εαυτό του, να του καλλιεργήσουν υψηλές ηθικές αξίες αλλά και αισιόδοξη άποψη και στάση για τη ζωή.

ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ E.Q. (ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ) ΑΠΟ ΤΟ I.Q (ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΥΦΥΪΑΣ)

• Μέχρι τη δεκαετία του 90 κυριαρχούσε η άποψη ότι ο υψηλός δείκτης νοημοσύνης (το γνωστό I.Q.) καθώς και η υψηλή ακαδημαϊκή επίδοση αποτελούσαν θετικούς προγνωστικούς δείκτες για τη ψυχική υγεία του ατόμου.
• Με τη θεωρία του Goleman και τις έρευνες που ακολούθησαν φαίνεται πλέον ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι πιο σημαντική από το δείκτη νοημοσύνης.
• Τα παιδιά με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη φαίνεται να έχουν υψηλότερα ποσοστά ψυχικής ανθεκτικότητας και να προσαρμόζονται ευκολότερα σε καινούριες καταστάσεις και περιβάλλοντα.
• Επίσης, φαίνεται να ελέγχουν καλύτερα τις παρορμήσεις τους και να καθυστερούν την ικανοποίηση των αναγκών τους.
• Τέλος, έχουν την ικανότητα να συμπάσχουν και να έχουν υψηλές ενσυναισθητικές δεξιότητες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Ένα παιδί με πλούσια συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί πιο εύκολα να διαχειριστεί αυτά που νιώθει, τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεται, να έχει θετική αυτοεικόνα και πιο υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.

Πηγή άρθρου ELNIPLEX

του Ψυχολόγου  Ιωάννη Κυργιόπουλου.

Προσωπικά Δεδομένα

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Ή/ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ Ή ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

 Κατ’ εφαρμογή του Νέου Ευρωπαϊκού Κανονισμού Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων 2016/679 και του νόμου 4624/2019), σας ενημερώνουμε σχετικά με την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων σας από το Ελληνικό Δημόσιο όπως εκπροσωπείται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ως υπεύθυνο επεξεργασίας. Τα προσωπικά σας δεδομένα (e-mail) αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας από τη σχολική μονάδα λόγω της ιδιότητά σας ως μαθητών ή/και γονεών ή κηδεμόνων και της σχέσης σας με το Ελληνικό Δημόσιο, είναι δε αναγκαία για την εκπλήρωση των σκοπών και υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου, κατά τις κείμενες διατάξεις, για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας της εκπαιδευτικής δραστηριότητας κατά την περίοδο εφαρμογής των έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού Covid-19 και την απαγόρευση διδασκαλίας με φυσική παρουσία. Επιπλέον, οι Σελίδα 5 από 5 μαθητές κατά τη συμμετοχή τους στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση κοινοποιούν σε συνεργαζόμενους με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων παρόχους υπηρεσιών πληροφορικής και διαδικτυακού χώρου, κατ’ επιλογήν τους, όνομα ή όνομα χρήστη, αποκλειστικά προκειμένου να καταστεί τεχνικά δυνατή η σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία, μέσω της σχετικής πλατφόρμας τηλεδιασκέψεων, και αποκλειστικά για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η ως άνω απαγόρευση, και εν συνεχεία θα διαγραφούν από τους εν λόγω παρόχους. Συστήνεται η σύνδεση των μαθητών μέσω λογισμικού πλοήγησης (browser) (και όχι μέσω εφαρμογής). Έχετε δικαίωμα να λάβετε επιβεβαίωση για το κατά πόσον ή όχι προσωπικά δεδομένα που σας αφορούν υφίστανται επεξεργασία. Σε περίπτωση που τα προσωπικά σας δεδομένα υφίστανται επεξεργασία, έχετε το δικαίωμα πρόσβασης στα προσωπικά σας δεδομένα, λήψης αντιγράφου αυτών, διόρθωσης ανακριβειών, συμπλήρωσης ελλιπών προσωπικών δεδομένων, διαγραφής προσωπικών δεδομένων, διακοπής της επεξεργασίας τους, λήψης τους σε δομημένη, κοινώς χρησιμοποιούμενη και αναγνωρίσιμη από μηχανήματα μορφή, διαβίβασής τους σε άλλον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς αντίρρηση από το Ελληνικό Δημόσιο, διαβίβασής τους από το Ελληνικό Δημόσιο σε άλλον υπεύθυνο επεξεργασίας, εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό, υποβολής καταγγελίας στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αντίταξης ανά πάσα στιγμή στην επεξεργασία τους για σκοπούς εμπορικής προώθησης. Υπενθυμίζεται ότι η καταγραφή της εικόνας ή της συνομιλίας άλλου προσώπου χωρίς τη συγκατάθεσή του είναι παράνομη και επισύρει ποινικές, διοικητικές και αστικές κυρώσεις. Ειδικά για τους ανηλίκους απαιτείται και η συγκατάθεση του γονέα ή κηδεμόνα του. Για οποιαδήποτε απορία έχετε σε σχέση με την επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων από το Ελληνικό Δημόσιο ή/και τα σχετικά δικαιώματά σας, παραμένουμε στη διάθεσή σας (email επικοινωνίας cst@minedu.gov.gr)

εντος των τειχών

Ιδέες και προτάσεις για δραστηριότητες 

Καθημερινό πρόγραμμα με εργασίες

Χωρίστε το σε δυο κατηγορίες καθήκοντα και διασκέδαση πχ.

• Καθήκοντα το πρωί μετά το πρωινό ξύπνημα βάλτε στα καθήκοντα προετοιμασία του πρωινού, μάζεμα των πιάτων και πλύσιμο
• Διασκέδαση παιχνίδι στη βεράντα με μπάλα ή μια άλλη δραστηριότητα με κίνηση για 30- 40 λεπτά
• Καθήκοντα συμμετοχή στις καθημερινές δουλειές του σπιτιού ξεσκόνισμα, ηλεκτρική σκούπα
• Διασκέδαση επιτραπέζιο παιχνίδι της προτίμησης μας
• Καθήκοντα προετοιμασία του μεσημεριανού φαγητού, συμμετοχή με βοήθεια στο μαγείρεμα
• Διασκέδαση Παιχνίδι ερωτο – απαντήσεων << βρες ποιον σκέπτομαι >>
• Ψάχνει να βρει το άτομο που έχω στο μυαλό μου κάνοντας ερωτήσεις
• Καθήκοντα Στρώσιμο του μεσημεριανού τραπεζιού και φαγητό
• Διασκέδαση παιχνίδι με τράπουλα << αγωνία >>

Μεσημεριανή χαλάρωση

ρακολούθηση 30 λεπτης ταινίας στον καναπέ

• Καθήκοντα προετοιμασία απογευματινού χυμού ή φρούτου.
• Διασκέδαση Aσκήσεις γυμναστικής, παιδική γιόγκα από το YouTube
• Καθήκοντα διάβασμα των ασκήσεων του σχολείου
• Διασκέδαση παιχνίδι με όνομα, ζώο, πράγμα
• Καθήκοντα ξεχωρίζει τα ρούχα της άλλης μέρας, μπάνιο
• Διασκέδαση επιτραπέζιο παιχνίδι
• Καθήκοντα προετοιμασία βραδινού φαγητού, στρώσιμο τραπεζιού.
• Διασκέδαση βραδινή ταινία στον καναπέ
• Καθήκοντα προετοιμασία για ύπνο, βούρτσισμα δοντιών

Οι δομημένες δραστηριότητες βοηθούν το παιδί να συνεργαστεί καλύτερα και να συμμετέχει στο πρόγραμμα με προθυμία και ευχαρίστηση.

Οι δραστηριότητες που προτείνουμε είναι ενδεικτικές μπορείτε να τις τροποποιήσετε και να τις προσαρμόσετε ανάλογα με τις δικές σας ιδιαίτερες ανάγκες διατηρώντας πάντα το μοντέλο καθήκοντα διασκέδαση.

Δείτε μερικές εύστοχες δημιουργικές αλλά και με χιούμορ συμβουλές για το μένουμε σπίτι με παιδιά

1. Δείξτε στα παιδιά τις φωτογραφίες από τότε που ήταν μωρά.

2. Γράψτε γράμματα ο ένας στον άλλον

3. Κάντε ζωγραφιές για τον παππού και τη γιαγιά.

4. Κάντε ζωγραφιές που θα κορνιζάρετε και θα κρεμάσετε στον τοίχο.

5. Έχετε παλιά δικά σας παιδικά παιχνίδια; Παίξτε με αυτά!

6. Παίξτε λάστιχο!

7. «Ανεβάστε» μια παράσταση

8. Κάντε κατασκευές με τουβλάκια.

9. Βγάλτε αστείες φωτογραφίες ή σέλφι.

10. Φυτέψτε φακές σε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι.

11. Φτιάξτε κουλουράκια ή κέικ.

12. Παίξτε με πλαστελίνη ή φτιάξτε τη δική σας.

13. Φτιάξτε βραχιολάκια ή άλλα κοσμήματα από λαστιχάκια (τύπου plexi flexi).

14. Παίξτε στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα αγέλαστα.

15. Βάλτε μουσική δυνατά και χορέψτε.

16. Κάντε πειράματα χημείας και φυσικής.

17. Μεταμφιεστείτε!

18. Φτιάξτε φρούριο με μαξιλάρια και σεντόνια.

19. Δείτε παλιά οικογενειακά βίντεο.

20. Τυπώστε το κυνήγι θησαυρού για μέσα στο σπίτι και παίξτε το!

21. Φτιάξτε «δοκό ισορροπίας», ακουμπώντας στο πάτωμα ένα σχοινάκι. Ζητήστε στα παιδιά να περπατήσουν στη δοκό χωρίς να πέσουν.

22. Φτιάξτε ποπ κορν και δείτε μια οικογενειακή ταινία όπως το Ψηλά στον Ουρανό, Τα μυαλά που κουβαλάς και το Βρέχει κεφτέδες!

23. Παίξτε με παζλ.

24. Φτιάξτε ένα βίντεο και στείλτε το σε φίλους ή συγγενείς.

25. Παίξτε Just Dance ή κάντε τα δικά σας χορευτικά.

26. Κάντε πικνίκ στο σαλόνι.

27. Προσποιηθείτε ότι είστε ζώα: Χοροπηδήστε σαν βατραχάκια, περπατήστε σαν πιγκουίνοι, συρθείτε σαν φίδια (+γλυτώστε το σφουγγάρισμα)

28. Παίξτε μπάσκετ με μια άδεια κούτα και μπάλα που έχετε φτιάξει από εφημερίδα.

29. Ρίξτε το στα επιτραπέζια!

30. Κουλουριαστείτε στον καναπέ αγκαλιά με τα βιβλία σας.

Μπορεί να βελτιωθεί η συμπεριφορά ενός παιδιού δίχως φωνές και γκρίνιες;

 Η ειδική σε θέματα γονιών Noël Janis-Norton υποστηρίζει πως ναι – και έχει σύμμαχό της μία διασημότητα, την ηθοποιό Έλενα Μπόναμ Κάρτερ που ορκίζεται ότι οι συμβουλές της, της άλλαξαν τη ζωή.

Οι συμβουλές της Janis-Norton αποτελούν τμήμα ενός ολόκληρου προγράμματος που έχει επινοήσει και το οποίο στις αρχές Μαΐου εξέδωσε ως οδηγό για γονείς. Τιτλοφορείται «Calmer, Easier, Happier Parenting: The Revolutionary Programme That Transforms Family Life» και υπόσχεται να φέρει την πολυπόθητη γαλήνη και ηρεμία στο σπίτι.

Να μερικές από τις συστάσεις του βιβλίου:

● Αποφύγετε τους γενικευμένους και υπερβολικούς επαίνους. Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά οι γενικές και οι υπερβολικές εκφράσεις τους κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Αντί λοιπόν να λέτε «υπέροχα», «άψογα», «θαυμάσια», επιλέξτε τον συγκεκριμένο και συγκρατημένο έπαινο, όπως «βλέπω ότι διάβασες προσεκτικά τα μαθήματά σου, προσέχοντας την ορθογραφία σου και κάνοντας την αντιγραφή σου. Βλέπω επίσης ότι δεν άφησες κενά. Αυτό είναι πολύ καλό».

Το κλειδί, κατά την Janis-Norton είναι να παρατηρείτε, να περιγράφετε με ακρίβεια και να μην χρησιμοποιείτε υπερθετικούς βαθμούς.

● Να επαινείτε την απουσία της ενοχλητικής συμπεριφοράς. Για να αντιμετωπίσετε μια ενοχλητική συμπεριφορά του παιδιού (π.χ. ότι μιλάει απότομα, τρώει τα νύχια του, σας διακόπτει όταν μιλάτε στο τηλέφωνο, ζητάει διαρκώς κάτι, δεν διαβάζει) αρχίστε να δίνετε έμφαση στις στιγμές που το παιδί δεν συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Αυτές τις στιγμές, να χρησιμοποιείτε τον συγκεκριμένο/συγκρατημένο έπαινο για να του τις επισημαίνετε. Να λέτε λ.χ. «βλέπω ότι δεν με διέκοψες στο τηλέφωνο… αυτό είναι πολύ καλό».

Η έκφραση «βλέπω ότι…» κάνει τα παιδιά να τεντώνουν τ’ αυτιά τους, διότι δεν είναι μία έκφραση που χρησιμοποιούμε συχνά όταν θέλουμε να τα επιπλήξουμε ή να τα διορθώσουμε για κάτι. Σταδιακά, θα μάθουν τα παιδιά να συσχετίζουν το «βλέπω ότι…» με το ότι θα ακούσουν ότι έκαναν κάτι καλό, και θα επιδιώκουν ολοένα περισσότερο να το ακούσουν.

● Αφιερώστε τους «ειδικό» χρόνο. Κάθε ένας από τους γονείς πρέπει να αφιερώνει σε κάθε ένα από τα παιδιά λίγο ειδικό, αποκλειστικό χρόνο, που θα περνάνε κάνοντας οι δυο τους κάποιες δραστηριότητες.

Ο χρόνος αυτός πρέπει να είναι καθημερινός ει δυνατόν, να διαρκεί τουλάχιστον 10 λεπτά και να μην αφιερώνεται για να βλέπουν μαζί τηλεόραση ή να παίζουν στο κομπιούτερ, αλλά σε κάτι άλλο που αρέσει και στους δύο.

Τα παιδιά χρειάζονται πρωτίστως χρόνο από τον γονέα του ιδίου φύλου – κι αν ο ένας δεν υπάρχει, από άλλο κοντινό ενήλικα του ιδίου φύλου.

● Μάθετε να ακούτε πρώτα το παιδί. Για να λύσετε κάποιο πρόβλημα, πρέπει πρώτα να ακούσετε τι έχει να πει το παιδί, και αναλόγως να προσαρμόζετε την απάντησή σας. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ξεπερνούν πιο εύκολα και πιο γρήγορα τον θυμό ή τα αρνητικά συναισθήματά τους, ενώ έχουν και την ευκαιρία να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους, να τα νιώσουν πλήρως και μετά να τα ξεπεράσουν και να ηρεμήσουν.

Για να ακούσετε το παιδί, βάλτε στην άκρη τα δικά σας συναισθήματα, σταματήστε ό,τι κι αν κάνετε, συγκεντρωθείτε σε ό,τι σας λέει κοιτάζοντάς το στα μάτια και αναλογισθείτε πως μπορεί να νιώθει το παιδί.

Το συναίσθημα που θα φαντασθείτε, εκφράστε το στο παιδί, δίχως όμως να το καθησυχάσετε, να προσπαθήσετε να εκλογικεύσετε, να του κάνετε κήρυγμα ή να το δικαιολογήσετε. Πείτε λ.χ. «ακούγεσαι πολύ απογοητευμένος/θυμωμένος που χάλασε το παιχνίδι σου».

● Ετοιμασθείτε εκ των προτέρων. Αυτή είναι μια πανίσχυρη τεχνική για να εξασφαλίσετε ότι το παιδί θα ακολουθεί τους κανόνες του σπιτιού. Πρέπει να την εφαρμόσετε πριν συμβεί η αρνητική συμπεριφορά και οπωσδήποτε όχι εν ώρα αψιμαχίας ή όταν βιάζεστε. Επιπλέον, το παιδί είναι αυτό που θα μιλάει, όχι εσείς.

Τι πρέπει να κάνετε; Διαλέξτε μια ουδέτερη στιγμή (να μην έχει προηγηθεί καυγάς) που θα έχετε άφθονο χρόνο στη διάθεσή σας. Καθίστε κάτω με το παιδί και θέστε του μερικά βασικά ερωτήματα (για κάθε ερώτημα και απάντηση, να αφιερώνετε έως 60 δευτερόλεπτα).

Κάθε ερώτηση πρέπει να είναι λεπτομερής και να μην απαντιέται με «ναι» ή «όχι», αλλά να έχει συγκεκριμένη απάντηση. Επιπλέον, επειδή το παιδί ξέρει τις απαντήσεις, εσείς δεν πρέπει να του τις πείτε, αλλά να περιμένετε να τις πει μόνο του.

Παράδειγμα; «Όταν γυρνάμε από το ποδόσφαιρο, τι είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε; Πού θα βάλουμε την τσάντα; Πού θα βάλουμε τα παπούτσια; Τι θα κάνουμε τα λερωμένα ρούχα;».

Όσο πιο λεπτομερής είναι κάθε απάντηση του παιδιού, τόσο περισσότερο εντυπώνεται στη μνήμη του.

● Απομακρύνετε ό,τι αποσπά την προσοχή. Αν λ.χ. τα παιδιά σας παίζουν το πρωί αντί να ετοιμάζονται για το σχολείο, βάλτε τα ρούχα τους σε ξεχωριστά δωμάτια ώστε να μην συναντηθούν πριν ντυθούν. Ή πάλι αν αρνούνται να ντυθούν ζεστά το χειμώνα, εξαφανίστε τα καλοκαιρινά ρούχα από τα ντουλάπια ώστε να μην τα έχουν πρόχειρα και βάζουν κοντομάνικα.

● Μην ζητάτε ποτέ δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα. Για να κάνει το παιδί ό,τι ζητάτε με το πρώτο (στο 90% των περιπτώσεων τουλάχιστον) εφαρμόστε την απλή μέθοδο που ακολουθεί. Είναι κατάλληλη για παιδιά ηλικίας άνω των 3 ετών και δεν συνιστάται σε δύο περιπτώσεις: όταν το παιδί κάθεται μπροστά σε μία οθόνη και όταν βιάζεστε.

Η μέθοδος έχει ως εξής:

1. Πηγαίνετε στο δωμάτιο όπου βρίσκεται το παιδί, σταθείτε δίπλα του και κοιτάξτε το.

2. Περιμένετε να γυρίσει να σας κοιτάξει και αυτό – αλλά να κοιτάει μόνο εσάς και πουθενά αλλού.

3. Πείτε στο παιδί τι θέλετε να κάνει – αργά, με απλά λόγια, με σαφήνεια και μόνο μία φορά.

4. Ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει ό,τι του είπατε, λέγοντας «Πες μου σε παρακαλώ τι πρέπει να κάνεις τώρα» (μόλις το παιδί αρχίσει να το λέει, έχει αρχίσει να γίνεται δική του απόφαση και ευθύνη).

5. Περιμένετε στη θέση σας να κάνει το παιδί ό,τι του ζητήσατε – και κάθε τι σωστό που κάνει, να το επαινείτε συγκεκριμένα και συγκρατημένα.

Καθώς θα περνάει ο καιρός, το τελευταίο βήμα θα πάψει να είναι απαραίτητο και τελικά θα απαιτούνται μόνο τα τρία πρώτα.

Πηγή : adoptedingr.wordpress.com

Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Ο Kανόνας των εσωρούχων: -Ένα εξαιρετικό άρθρο που πρέπει να διαβάσουν όλοι γονείς

                                  Τι λέει όμως ο Κανόνας των Εσωρούχων;

 Είναι απλό: κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί στα σημεία του σώματός του που συνήθως καλύπτονται από τα εσώρουχά τους. Και ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίξουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία. Ο κανόνας είναι επίσης χρήσιμος γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το σώμα τους τούς ανήκει, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και ότι υπάρχει καλό αλλά και κακό χάδι ή άγγιγμα. Ο Κανόνας των Εσωρούχων εκπονήθηκε για να βοηθήσει γονείς και κηδεμόνες να ανοίξουν συζήτηση με τα παιδιά τους. Μπορεί μάλιστα να αποτελέσει ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο πρόληψης κατά της σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει πέντε σημαντικές πτυχές.

1.    Το σώμα σου σού ανήκει Τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν ότι το σώμα τους τούς ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να τα αγγίξει ή να τα χαϊδέψει χωρίς την άδειά τους. Ο ειλικρινής και άμεσος διάλογος ήδη από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα απόκρυφα σημεία του σώματος, με σωστή χρήση των όρων που αφορούν τα γεννητικά όργανα και άλλα σημεία του σώματός τους, θα βοηθήσουν τα παιδιά να αντιληφθούν τι δεν επιτρέπεται. Τα παιδιά διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν φιλί ή χάδι ακόμη και από άτομο το οποίο αγαπούν.

2.       Πρέπει να μάθουν να λένε «Όχι» με άμεσο και αποφασιστικό τρόπο σε περίπτωση ανάρμοστης σωματικής επαφής, όπως και τρόπους να αποφεύγουν καταστάσεις που απειλούν την ασφάλειά τους και να ενημερώνουν έναν ενήλικα τον οποίον εμπιστεύονται. Έχει σημασία να τονισθεί ότι τα παιδιά θα πρέπει να επιμείνουν έως ότου κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά. Στο βιβλίο μας, το χέρι ζητά την άδεια της Κίκο για να την αγγίξει. Η Κίκο δέχεται, αλλά όταν το χέρι προσπαθεί να μπει μέσα στο εσώρουχο η Κίκο λέει «Όχι». Οι γονείς και οι κηδεμόνες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την αλληλουχία γεγονότων για να εξηγήσουν στο παιδί τους ότι μπορεί να πει «Όχι» ανά πάσα στιγμή.

3.      . Καλό άγγιγμα – κακό άγγιγμα Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα τη διαφορά μεταξύ του αγγίγματος που επιτρέπεται και εκείνου που θεωρείται ανάρμοστο. Πείτε τους ότι δεν είναι σωστό να κοιτάζει ή να αγγίζει κανείς τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους, ούτε είναι σωστό να τους ζητάει κάποιος να δουν ή να αγγίξουν αυτά τα σημεία στο σώμα κάποιου άλλου. Ο Κανόνας των Εσωρούχων τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό και εύκολο να το θυμούνται όριο: τα εσώρουχα. Βοηθάει τους ενήλικες να ξεκινήσουν μια κουβέντα με τα παιδιά. Αν τυχόν τα παιδιά δεν είναι βέβαια κατά πόσον η συμπεριφορά ενός ενήλικα είναι αποδεκτή ή όχι, φροντίστε να ξέρουν ότι μπορούν να ζητήσουν από κάποιον ενήλικο τον οποίον εμπιστεύονται να τα βοηθήσει. Στο βιβλίο μας, η Κίκο δεν δέχεται να την αγγίξουν κάτω από το εσώρουχο. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί ότι υπάρχουν κάποιοι ενήλικες (όπως οι γονείς, οι κηδεμόνες και οι γιατροί) που μπορεί να χρειαστεί να το αγγίξουν, αλλά ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να πουν «Όχι» ακόμη και σε αυτούς αν τυχόν αισθανθούν άβολα ή αμήχανα. Το βίντεο δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στο πλαίσιο της εκστρατείας «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών

4.       . Καλά μυστικά – κακά μυστικά Η μυστικότητα είναι η τακτική που εφαρμόζουν συνήθως όσοι διαπράττουν το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ καλών μυστικών και κακών μυστικών, αλλά και να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Οποιοδήποτε μυστικό τους προκαλεί άγχος, αμηχανία, φόβο ή στενοχώρια δεν θεωρείται καλό και επομένως δεν θα πρέπει να το αποκρύπτουν. Αντιθέτως, θα πρέπει να το πουν σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύονται (γονέα, δάσκαλο, αστυνομικό, γιατρό). Στο βιβλίο μας, το χέρι ενθαρρύνει την Κίκο να μιλήσει ανοικτά, όταν κάποιος θέλει να την αγγίξει με τρόπο ανάρμοστο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αλληλουχία αυτή καταστάσεων για να συζητήσετε τη στη διαφορά μεταξύ καλού μυστικού (όπως λχ. ένα πάρτι γενεθλίων) και κακού μυστικού (οτιδήποτε προκαλεί στο παιδί στενοχώρια και άγχος). Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να τους αποκαλύπτουν τα κακά μυστικά.

5.      . Η πρόληψη και η προστασία είναι ευθύνη των ενηλίκων Τα κακοποιημένα παιδιά νιώθουν αισθήματα ντροπής, ενοχής και φόβου. Οι ενήλικες θα πρέπει να αποφεύγουν να καλλιεργούν ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα αλλά και να φροντίζουν ώστε τα παιδιά τους να γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν για να μιλήσουν σε περίπτωση που ανησυχούν, στενοχωριούνται ή θλίβονται. Το παιδιά δεν αποκλείεται να διαισθανθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, οπότε οι μεγάλοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να αφουγκράζονται τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των παιδιών. Ίσως υπάρχει λόγος που ένα παιδί αρνείται την επαφή με κάποιον άλλο ενήλικα ή παιδί. Θα πρέπει να το σεβαστούν. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μιλήσουν με τους γονείς τους. Το χέρι στο βιβλίο είναι φίλος της Κίκο. Οι μεγαλύτεροι υπάρχουν για να βοηθούν τα παιδιά στην καθημερινότητά τους. Η πρόληψη της σεξουαλικής βίας αποτελεί πρωτίστως ευθύνη των ενηλίκων και είναι σημαντικό να φροντίζουμε να μην φορτώνουμε ένα τέτοιο βάρος στους ώμους των παιδιών.

6.      . Άλλες χρήσιμες συμβουλές που συνοδεύουν τον Κανόνα των Εσωρούχων Καταγγελία και αποκάλυψη στοιχείων Τα παιδιά χρειάζονται σαφείς κατευθύνσεις όσον αφορά τους ενήλικες που μπορεί να βρίσκονται στον περίγυρο ασφάλειάς τους. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να επιλέξουν ενήλικες τους οποίους μπορούν να εμπιστευτούν, που είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι να τα ακούσουν και να βοηθήσουν. Μόνο ένα από τα μέλη του περίγυρου αυτού μπορεί να κατοικεί στο ίδιο σπίτι με το παιδί, τα υπόλοιπα δεν θα πρέπει να είναι συγγενικά πρόσωπα ούτε να προέρχονται από τον άμεσο οικογενειακό κύκλο. Το παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να ζητήσουν βοήθεια σε ένα τέτοιο περίγυρο ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Γνωστοί δράστες Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο δράστης είναι άτομο που το παιδί γνωρίζει. Είναι πολύ δύσκολο, κυρίως για τα μικρά παιδιά, να καταλάβουν ότι κάποιος που ήδη γνωρίζουν μπορεί να τα βλάψει. Μην ξεχνάτε τη μέθοδο που ακολουθούν συνήθως οι θύτες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών. Στο σπίτι επομένως θα πρέπει να ισχύει ο κανόνας ότι το παιδί οφείλει να ενημερώνει τους γονείς του σε κάθε περίπτωση που κάποιος του προσφέρει δώρα, του ζητάει να κρατήσει ένα μυστικό ή προσπαθεί να βρεθεί μόνος μαζί του. Άγνωστοι δράστες Σε μερικές περιπτώσεις ο δράστης μπορεί να είναι ένας άγνωστος. Διδάξτε στο παιδί σας κάποιους απλούς κανόνες για την επαφή με αγνώστους, όπως λ.χ. να μην επιβιβάζονται ποτέ σε αυτοκίνητο ατόμου το οποίο δε γνωρίζουν, ούτε να δέχονται δώρα ή προσκλήσεις από αγνώστους.

7.       Βοήθεια Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν ειδικοί οι οποίοι μπορούν να το βοηθήσουν (δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ο συνήγορος του πολίτη, γιατροί, ο ψυχολόγος στο σχολείο, η αστυνομία), αλλά και τηλεφωνικές γραμμές τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ζητήσουν συμβουλές και βοήθεια. Πηγή: thessalonikiartsandculture.gr

Προετοιμάζοντας το παιδί για το νηπιαγωγείο

Προετοιμάζοντας το παιδί για το νηπιαγωγείο

Αν έχετε προγραμματίσει να στείλετε το παιδί σας στο νηπιαγωγείο, είναι σημαντικό να το προετοιμάσετε σωστά ώστε η μετάβαση από το μικρόκοσμο της οικογένειας στο νέο του σχολικό περιβάλλον να γίνει όσο το δυνατόν πιο… ανώδυνη.

Από την ηλικία των 5 ετών ξεκινά υποχρεωτικά το νηπιαγωγείο. Το νηπιαγωγείο με τον παιδικό σταθμό παρουσιάζει μια ποιοτική διαφορά καθώς το παιδί μπαίνει επίσημα στο χώρο της εκπαίδευσης. Στόχος του νηπιαγωγείου είναι να αναπτύξει τη δημιουργικότητα και την αυτονομία των παιδιών, ενεργοποιώντας τη σκέψη και επιτρέποντας να βιώσουν τη χαρά που προσφέρει η κατάκτηση της γνώσης. Αν πρόκειται να γράψετε το παιδί σας σε ολοήμερο νηπιαγωγείο - με διευρυμένο δηλαδή ωράριο - θα πρέπει να είναι ακόμα περισσότερο προετοιμασμένο, ιδιαίτερα αν δεν έχει πάει ποτέ παιδικό σταθμό.

ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗ: "Πάλι τα κατάφερα"
Είναι σημαντικό το παιδί που ξεκινά νηπιαγωγείο να μπορεί αυτοεξυπηρετηθεί και να έχει κατακτήσει κάποιες βασικές δεξιότητες. Η νηπιαγωγός θα ενθαρρύνει και θα επιβραβεύσει την αυτονομία του παιδιού στις καθημερινές δραστηριότητες καθώς αυτές σηματοδοτούν την κατάκτηση βασικών δεξιοτήτων και στάσεων.
Για να το προετοιμάστε καλύτερα:
* Εκπαιδεύστε το να χειρίζεται αποτελεσματικά την τσάντα και τα πράγματα που έχει μέσα.
* Βοηθήστε το να μάθει να ανοίγει μόνο του το κουτί που θα του βάζετε μέσα το κολατσιό, να απλώνει και διπλώνει την πετσετούλα του.
* Ενθαρρύνετε το παιδί όχι μόνο να βγάζει αλλά να βάζει το μπουφάν του. Για να τα καταφέρει, φροντίστε το πιαστράκι του φερμουάρ να είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να το τραβήξει. Να είστε υπομονετικοί και να θυμάστε ότι δεν είναι δυνατό να το βάζει και να το βγάζει όσο γρήγορα το κάνουμε εμείς.
* Όσον αφορά στα παπούτσια προτιμήστε αυτά που δεν έχουν κορδόνια και φοριούνται εύκολα.

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ: "Η ψυχή του καλλιτέχνη"
Ξεκινώντας από το στάδιο της μουτζούρας μέχρι το τέλος του νηπιαγωγείου κάθε παιδάκι είναι σε θέση να απεικονίσει συνήθως ανθρωπάκια, ζωάκια αλλά και σπιτάκια. Δεν έχει τόσο σημασία αν τα καταφέρνει τόσο καλά στη ζωγραφική. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να δείχνει ενδιαφέρον για το έργο, δηλαδή να αφιερώνει χρόνο, ενέργεια και συνέπεια χωρίς να αφήνει τις δουλειές του μισοτελειωμένες, απολαμβάνοντας τη χαρά της δημιουργίας.
Για να το προετοιμάσετε καλύτερα:
* Φροντίστε να υπάρχει στο σπίτι μία γωνιά όπου μπορεί να πειραματιστεί για να ζωγραφίσει με διαφορετικά υλικά κηρομπογιές, μαρκαδόρους, νερομπογιές. Η ζωγραφική με κηρομπογιές μάλιστα, επειδή απαιτούν περισσότερη δύναμη, είναι ένα καλός τρόπος εξάσκησης του χεριού.
* Ενθαρρύνετέ το να περιγράφει τη ζωγραφιά του ή να πει μια ιστορία για αυτά που ζωγράφισε.
* Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία με διάφορες χειροτεχνίες να εξασκήσετε το παιδί στη χρήση του ψαλιδιού που θα βελτιώσει τις λεπτές κινήσεις του χεριού και το συντονισμό χεριού - ματιού. Αυτό μπορεί να βοηθήσει το παιδί να χειρίζεται το μολύβι στην πρώτη δημοτικού.

ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Η φύση, μας μαθαίνει
Τα μικρά παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα. Τους αρέσει να περιεργάζονται και να παρατηρούν και κάνουν πολλές ερωτήσεις για το καθετί που κεντρίζει την προσοχή τους. Τώρα το καλοκαίρι μάλιστα, το εξωτερικό περιβάλλον είναι γεμάτο ερεθίσματα, προσελκύει την προσοχή των παιδιών και προσφέρεται για πειραματισμούς και διερευνήσεις.
Για να το προετοιμάσετε καλύτερα:
* Προτρέψτε το παιδί σας να παρατηρεί όσα υπάρχουν γύρω τους ενεργοποιώντας τις αισθήσεις (θέλεις να μυρίσεις το λουλούδι, τι χρώμα έχει)
* Παίξτε το παιχνίδι του μικρού εξερευνητή με δραστηριότητες όπως μαζεύουμε κουκουνάρια, φύλλα, βότσαλα, κοχύλια και τα παρατηρούμε.
* Αρπάξτε την ευκαιρία μέσα από την παρατήρηση του περιβάλλοντος για να επικοινωνήσετε με το παιδί.

ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: "Μιλάω σαν μεγάλος"
Το παιδί μεταξύ 4 και 5 ετών πρέπει να μιλάει καθαρά και σχεδόν κατά το πρότυπο των ενηλίκων.
Θα πρέπει λοιπόν να απευθυνθείτε στον ειδικό αν το δικό σας:
* δε γίνεται κατανοητό από τους άλλους
* δεν αρθρώνει σωστά φωνολογικά όλους τους ήχους της γλώσσας
* χρησιμοποιεί μικρές και όχι σωστά οργανωμένες προτάσεις σε επίπεδο γραμματικής και σύνταξης
* δεν μπορεί να διηγηθεί καθημερινά γεγονότα ή παραμύθια μετά από διήγηση ενός ενήλικα.
Για να το προετοιμάσετε καλύτερα:
* Να κάνετε παύσεις στην ομιλία σας για να δώσετε στο παιδί σας την ευκαιρία να συνεχίσει το ίδιο τη συζήτηση.
* Να επεκτείνετε τις προτάσεις χρησιμοποιώντας επιθετικούς προσδιορισμούς π.χ. το μικρό γατάκι είναι πάνω στο κόκκινο αυτοκίνητο.
* Να το παροτρύνετε να μεταδίδει απλά μηνύματα σε άλλους.
* Να του κάνετε ερωτήσεις που απαιτούν μικρή διήγηση όπως: "τι έκανες στην παιδική χαρά";
* Να χρησιμοποιείτε τις καθημερινές δραστηριότητες για να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιο του παιδιού κατηγοριοποιώντας τις λέξεις π.χ. φρούτα, ζώα της ζούγκλας κλπ.
* Να απαντάτε στα "γιατί" του παιδιού σας όσο κι αν αυτό μπορεί να γίνει κάποιες φορές κουραστικό.

ΟΠΤΙΚΗ ΑΡΙΘΜΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ: Οι αριθμοί είναι παντού
Σε αυτή τη φάση δεν έχει τόση σημασία να ξέρει το παιδί να μετρά όσο να κατανοεί ποσοτικά την έννοια της αρίθμησης, να μπορεί δηλαδή να σας πει πόσα είναι έστω και λίγα αντικείμενα (δύο, τρία). Περισσότερη σημασία έχει να μπορεί να αντιλαμβάνεται την ποσότητα, το μέγεθος και έννοιες όπως "περισσότερα από" ή "λιγότερα από"...
Για να το προετοιμάσετε καλύτερα:
* Βοηθήστε το να καταλάβει με ποσοτικά παραδείγματα π.χ. με τα γεμάτα με νερό ποτήρια την έννοια του περισσότερου και λιγότερου.
* Προτρέπετέ το να σας δείχνει συχνά παραδείγματα που υποδεικνύουν τη διαφορά μεταξύ του μεγάλου και του μικρού.
* Παροτρύνετε το σε κάθε ευκαιρία να μετράει οπτικά π.χ. ρωτήστε το πόσοι είμαστε στο δωμάτιο.

Απόσπασμα από το περιοδικό Παιδί και νέοι Γονείς. 

Η γονεϊκή εμπλοκή 
Η γονεϊκή εμπλοκή αφορά τις πρακτικές εκείνες που εφαρμόζει η οικογένεια είτε εμπλεκόμενη άμεσα με το παιδί και τη μάθηση είτε έμμεσα συνεργαζόμενη με το σχολείο.

Είδη γονεϊκής εμπλοκής

Γενικότερα, γονεϊκή εμπλοκή είναι ένας γενικός όρος, ένας τίτλος ομπρέλα, και όχι μια πρωτογενής, μονοσήμαντη μεταβλητή. Κάτω από τον τίτλο αυτό χωρούν ο συγκεκριμένες γονεϊκές πρακτικές, τις οποίες μπορούμε να τις κατηγοριοποιήσουμε σε πέντε είδη (Epstein 1995):

·                      Προσπάθεια της οικογένειας να «χτίσει» ένα θετικό κλίμα στο σπίτι, που ενθαρρύνει   και υποστηρίζει τη μάθηση.

·                      Επικοινωνία μεταξύ σχολείου-οικογένειας (π.χ. έλεγχοι προόδου, συναντήσεις και τηλεφωνήματα γονέων –εκπαιδευτικών), που έχει ως στόχο την ενημέρωση για την πρόοδο του παιδιού στο σχολείο.

·                     Συμμετοχή των γονέων σε διάφορα εθελοντικά προγράμματα του σχολείου ή στην παρακολούθηση γεγονότων της ζωής του σχολείου (π.χ. γιορτές, εκδηλώσεις).

·                     Ενεργητική εμπλοκή των γονέων με τη μάθηση του παιδιού στο σπίτι, όπως η βοήθεια στις εργασίες για το σπίτι, προκειμένου το παιδί να είναι έτοιμο ως προς τα καθήκοντά του απέναντι στο σχολείο.

·                      Συμμετοχή των γονέων στις αποφάσεις που λαμβάνονται στο σχολείο. Αυτό μπορεί να σημαίνει τη συμμετοχή στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ή τη συμμετοχή σε διάφορες επιτροπές για τη διοίκηση του σχολείου.

Αναλύοντας όλες τις παραπάνω πληροφορίες, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η αντίληψη της οικογένειας ως «εκπαιδευτικού συμμάχου» είναι η καλύτερη στρατηγική για την επιτυχία των παιδιών. Αυτή η φιλοσοφία βασίζεται στο σκεπτικό ότι οι γονείς μπορούν να μάθουν νέες τεχνικές για να βοηθήσουν τα παιδιά τους και ότι κατέχουν ήδη πολλούς τρόπους για να βοηθήσουν.

"Απόσπασμα από το περιοδικό ¨Σύγχρονο Νηπιαγωγείο¨τεύχος Μάιος-Ιούνιος 2010"